Pas werd er aan mij gevraagd, wat vind jij nou de leukste beste of mooiste auto vond die er bestaat. Ik was erg blij met de vraag, maar vond dat hij het antwoord zelf ook wel zou moeten kunnen invullen. Want wie mijn blog een beetje volgt, en zeker de laatste tijd, zou dat toch inmiddels wel moeten weten. Maar oké dat terzijde. Als iemand wat aan je vraagt, moet je ook zo aardig zijn hierop antwoord te geven. Want zo is mij ooit geleerd, echt domme vragen zijn er niet. Dus ook deze vraag zal ik daarom met alle liefde beantwoorden.
Een van de leukste auto's om in te mogen rijden vindt ik toch wel de Pontiac Firebird Trans Am. Het is echt een hele fijne auto om in te kunnen toeren. Het blijkt dus dat wanneer je zo’n auto rijdt, dat iedereen meteen anders naar je gaat kijken. Deze wagen geeft je een bepaald soort status. Het gevoel wat het geeft wanneer je je met deze machine op de openbare weg begeeft dat is gewoon werkelijk onbeschrijfelijk. Hij was ook helemaal niet duur in de aanschaf, al kan het onderhoud technisch natuurlijk altijd nog een stuk goedkoper.
De keuze was voor mij al snel gemaakt, toen ik deze wagen voor het eerst aanschouwde was ik direct verkocht. Ik moest en zou er een hebben. Dat is inmiddels gelukt, en daar ben ik natuurlijk heel erg blij mee. Het heeft me heel wat moeite gekost om voldoende geld bijeen te brengen om deze droom voor mijzelf te verwezenlijken. Het heeft me flink wat van mijn vrije tijd gekost, en ik ben die krantenwijk nu toch echt wel zat. Maar nu het eenmaal zover is, ben ik als een kind zo blij.
Voordat ik tot de aanschaf overging van de Pontiac Firebird Trans Am uit 1982, heb ik mezelf eerst nog eens flink georiënteerd op de automarkt. Ik ging nog even twijfelen of ik misschien toch niet een nieuwe auto moest aanschaffen, of misschien een wat minder sportieve model. Gewoon om de portemonnee een beetje te ontzien. Want met die brandstofprijzen van tegenwoordig jaag ik anders meteen het geld wat ik heb verdiend met het bezorgen van het dagelijks nieuws er meteen weer doorheen. Je begrijpt het natuurlijk wel, dat het gelukkig niet zover heeft hoeven komen. Je moet je gewoon je hart volgen, is mij altijd geleerd, en altijd je dromen waar maken. Dus dat doe ik dan ook...
